سفارشی آسانسور مسافری

آسانسورهای مسافربری چه تفاوتی با آسانسورهای باری دارند؟

آسانسورهای مسافری و باربری برای اهداف مختلفی طراحی شده اند و چندین تفاوت کلیدی دارند: ظرفیت وزنی: آسانسورهای باری معمولاً برای حمل بارهای بسیار سنگین تر از آسانسورهای مسافری طراحی می شوند. در حالی که آسانسورهای مسافری ممکن است ظرفیت وزنی در حدود 2500 تا 5000 پوند داشته باشند، آسانسورهای باری ممکن است ظرفیت وزنی 10000 تا 20000 پوند یا بیشتر داشته باشند. اندازه و شکل: آسانسورهای باری اغلب بزرگ‌تر و مربع‌شکل‌تر از آسانسورهای مسافربری هستند تا اقلام بزرگ‌تری مانند پالت‌ها، جعبه‌ها و تجهیزات را در خود جای دهند. از طرف دیگر، آسانسورهای مسافربری معمولاً مستطیل شکل هستند تا شکل کابین آسانسور و نیازهای مسافران را برآورده کنند. پیکربندی درب: آسانسورهای باری اغلب دارای دو در هستند - یکی در جلوی کابین آسانسور و دیگری در پشت - تا امکان بارگیری و تخلیه آسان تر کالاها فراهم شود. آسانسورهای مسافری معمولاً فقط یک در دارند. سرعت: آسانسورهای باری ممکن است طوری طراحی شوند که آهسته تر از آسانسورهای مسافربری حرکت کنند، زیرا سرعت پایین تر می تواند هنگام حمل بارهای سنگین ایمن تر و کاربردی تر باشد. سیستم‌های کنترل: آسانسورهای باری اغلب دارای سیستم‌های کنترلی متفاوتی نسبت به آسانسورهای مسافری هستند، زیرا ممکن است نیاز به کنترل توسط کارگران خارج از کابین آسانسور داشته باشند یا برای جابجایی وسایل بزرگ یا کار در محیط‌های صنعتی به کنترل‌های خاصی نیاز داشته باشند.

چه ویژگی های ایمنی در آسانسورهای مسافربری مدرن تعبیه شده است؟

آسانسورهای مسافربری مدرن با ویژگی های ایمنی متعددی طراحی شده اند تا ایمنی مسافران را تضمین کنند و از حوادث جلوگیری کنند. در اینجا برخی از رایج ترین ویژگی های ایمنی تعبیه شده در آسانسورهای مسافربری مدرن آورده شده است: دکمه توقف اضطراری: این دکمه به مسافران اجازه می دهد تا در مواقع اضطراری آسانسور را متوقف کنند. گاورنر سرعت بیش از حد: این دستگاه با تشخیص هرگونه سرعت بیش از حد آسانسور و فعال کردن ترمز برای توقف آسانسور از تند رفتن آسانسور جلوگیری می کند. سنسورهای درب آسانسور: این سنسورها از حرکت آسانسور در صورت بسته نشدن صحیح درها و یا اگر چیزی جلوی درها را گرفته باشد، جلوگیری می کند. اینترلاک ها: اگر درها به درستی بسته نشده باشند یا اگر آسانسور در طبقه درست قرار نگیرد، از حرکت آسانسور جلوگیری می کند. سیستم ارتباط اضطراری: این سیستم به مسافران این امکان را می دهد که در صورت گرفتار شدن یا نیاز به کمک با تیم واکنش اضطراری ارتباط برقرار کنند. کنترل های خدمات آتش نشانی: این کنترل های ویژه ای هستند که به آتش نشانان اجازه می دهد آسانسور را در مواقع آتش سوزی یا اضطراری کنترل کنند. منبع تغذیه پشتیبان: این تضمین می کند که آسانسور حتی در صورت قطع برق به کار خود ادامه می دهد.

آسانسورها چگونه دسترسی افراد دارای معلولیت را فراهم می کنند؟

آسانسورهای مسافربری مدرن معمولاً از ترکیبی از کنترل‌های دستی و خودکار برای راه‌اندازی کابین آسانسور و تضمین ایمنی مسافران استفاده می‌کنند. در اینجا به برخی از رایج ترین انواع کنترل های مورد استفاده در آسانسورهای مسافربری مدرن اشاره می کنیم: کنترل های فشاری: این ها رایج ترین نوع کنترل آسانسور هستند و در داخل کابین آسانسور و در هر طبقه قرار دارند. مسافران با فشردن یک دکمه طبقه مورد نظر خود را انتخاب می کنند و آسانسور به صورت خودکار به آن طبقه می رود. کنترل های کلید سوئیچ: برای محدود کردن دسترسی به آسانسور استفاده می شود و معمولاً در خارج از کابین آسانسور قرار دارند. یک کلید برای کار با آسانسور مورد نیاز است تا از استفاده غیرمجاز جلوگیری شود. کنترل‌های سوایپ کارت: مشابه کنترل‌های کلید سوئیچ، کنترل‌های سوایپ کارت دسترسی به آسانسور را محدود می‌کنند. کاربران برای کار با آسانسور یک کارت امنیتی را تند می‌کشند و تنها به کاربران مجاز اجازه دسترسی به آسانسور را می‌دهند. کنترل های اعزام مقصد: این نوع سیستم کنترل مسافران را بر اساس طبقه مقصد مورد نظرشان گروه بندی می کند و زمان سفر را بهینه می کند و زمان انتظار را کاهش می دهد. مسافران طبقه مورد نظر خود را روی صفحه کلید وارد می کنند و سیستم آنها را به آسانسوری اختصاص می دهد که آنها را مستقیماً به طبقه مقصد می رساند.